تاثیر کاهش وزن بر عملکرد و شاخص های خونی کشتی گیران نوجوان

هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر کاهش وزن سریع بر عملکرد، آمادگی جسمانی و شاخص های خونی کشتی گیران نوجوان استان اردبیل بود. به همین منظور 14 کشتی گیر نوجوان با میانگین و انحراف معیار سنی (51/ ± 4/16) به صورت تصادفی برای این تحقیق انتخاب شدند. در این تحقیق برای سنجش متغیرهای عملکردی و فیزیولوژیکی قد، سن، درصد چربی، پرش ارتفاع، پرش طول، انعطاف پذیری، آزمون کوئین، قدرت پنجه دست، آزمون ایلینویز، سرعت 60 متر، عکس العمل، وزن مخصوص اداری، هماتوکریت، هموگلوبین، گلبولهای قرمز و حجم پلاسما در سه مرحله قبل کاهش وزن و بعد کاهش وزن و 14 ساعت بعد کاهش وزن اندازه گیری شدند. برای تجزیه و تحلیل یافته ها از روش آماری اندازه گیری های مکرر و استفاده از آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد. نتایج بدست آمده بیانگر آن بود که بین میانگین همه متغیرهای اتدازه گیری شده به غیر از پرش ارتفاع و ترکیب بدن در طول دو مرحله قبل کاهش وزن و بعد کاهش از وزن اختلاف معناداری وجود دارد (05/0>p). در ضمن میانگین تمام متغیرها، بعد از کاهش وزن و 14 ساعت بعد از کاهش وزن اختلاف معناداری نداشت. با توجه به نتایجی که در این تحقیق بدست آمده اینچنین می توان نتیجه گرفت که دهیدراسیون حاد، تاثیرات منفی بر روی عوامل عملکردی، آمادگی جسمانی، شاخص های خونی و فیزیولوژیکی کشتی گیران نوجوان بر جا می گذارد و این در حالی بود که 14 ساعت رهیدراسیون بعد از کاهش وزن، عوامل از دست رفته هنوز به سطح قبل از کاهش وزن نرسیده بودند.